Emoties in een meditatie

In een meditatie stel je je altijd open voor gevoelens, en als er emoties zijn, voor emoties. Alleen ga je daarover vervolgens niet denken, maar voelen. Bij emoties ga je niet in een overwegende meditatie. Want dan wordt de overweging gevoed door jouw emoties, en dat is niet meditatief.

 

Wanneer een emotie optreedt in een meditatie, is het goed om deze te omringen met spirituele gedachten. Alles heeft een reden, en die reden is dat jij bezig bent jouw les in het leven te leren. Jouw emotie is van jou en zegt iets over jouw levenspad, niet over een ander. Ik zeg niet dat een ander niet erin betrokken kan zijn, maar in een meditatie is jouw leven volledig iets dat van jou is en van niemand anders. Alle emoties, alle gedachten, alle gevoelens, zeggen iets over jezelf, over niemand anders.

 

Waar je in een overwegende meditatie rustig je gedachten over een onderwerp laat gaan, ga je bij een emotie niet over op denken want de uitkomst zal waarschijnlijk neigen naar gedachten als: “ik heb gelijk”, of “ik ben tekort gedaan” enzovoort. Waarschijnlijk ook “de ander dit” en “de ander dat”.

 

Vanuit jouw bewustzijn ben jij de enige die bestaat en alles gebeurt omdat het jouw les is. Het hoort bij jouw levensprogramma. Dat is een heel goede meditatiehouding bij emotie.

 

Een emotie proberen weg te duwen heeft weinig zin. Wel kun je kijken of je verzachting kunt inbrengen, op welke manier dan ook. Als je de link naar verzachting kunt maken, kun je vandaaruit wel gedachten gaan toelaten. Dat verschil zul je gewaar zijn. Heb je een gedachte die een emotie verzacht, of juist doet opladen?

 

Vaak zit achter boosheid pijn of verdriet. Bij boosheid kun je nagaan waar jouw pijn zit. Dat is vaak al een  verzachtende stap en keert je naar binnen.

 

Bij emoties kun je ook nagaan of je bij jouw innerlijke kind terecht kunt komen. Het kind dat verdriet heeft, teleurgesteld is, zich miskend voelt, verwaarloosd is, dat boos is en misschien zelfs woedend, dat niet gezien en gehoord is. Wees degene die het kind hoort, ziet, begrijpt, neem het kind in jouw armen, troost het, laat het zich veilig voelen bij jou, en laat het voelen wat het voelt. Geef het zoveel mogelijk begrip. Zo ga je eigenlijk bij jezelf in therapie. Als je in staat bent jezelf in een rustige, liefdevolle en open houding te ontmoeten en daarin emoties toe te laten, is dat ook meditatief.