Innerlijke waarneming

De tip van Seth “ga liggen en kijk wat je voelt” heb ik kort genoemd op de homepage. Seth wist toen dat je zijn boek aan het lezen was, anders kreeg je deze handreiking niet, want die stond in het boek. Dat is een belangrijke achtergrond. Hij was allang bezig de lezer te prikkelen om op allerhande niveaus waar te nemen waarvan die nog nooit had gehoord en die hij of zij waarschijnlijk ook nooit voor mogelijk had gehouden.

 

Waarnemen in een meditatie kan van alles inhouden. Wees er liefdevol bij en laat het tot je toe, wanneer het jouw aandacht waard is. Anders laat je het gewoon voor wat het is en schenk je er niet teveel aandacht aan.  

 

Met innerlijke waarneming wordt bedoeld wat je waarneemt als je niet bezig bent met jouw zintuigen de wereld om je heen waar te nemen. Een belangrijke tip van één van de geascendeerde meesters die spreken in het boek “De zeven heilige vlammen” van Aurelia Louise Jones, is meer ruimte te nemen voor jezelf en minder te doen. In dit boek staan zeer gerichte meditatie oefeningen en ook helpende spirituele gedachten waaraan je je leven kunt richten en die jou vooruit helpen op spiritueel vlak.

 

Innerlijk waarnemen is iets dat je waarschijnlijk komt aan het leren. Dat kun je leren door meer tijd met jezelf door te brengen in een meditatieve sfeer. Een belangrijke stap hierin is jouw eigen lichaam waarnemen. Als je daarbij ligt hoef je verder even niets anders. Dat is voor velen nog het meest ontspannend en daarom werkend. In slaap vallen betekent dat je dat nodig hebt. Als dat in de avond gebeurt en je slaapt daarom minder in de nacht, is dat niet handig. Maar in het algemeen is met in slaap vallen niets mis omdat het jouw bewustzijn rust geeft en verwerkingstijd. Slaap is een belangrijk mechanisme om dingen die gebeuren te verwerken en om je spiritueel te openen. Slapen is prima, net zoals geeuwen. Als je gaat geeuwen doe dat met overgave en ga erin op, vermeerder het als je kunt. Geeuwen brengt energieën in beweging en zet kanalen open.

 

Als je kunt liggen en ontspannen, leg je jezelf erop toe heel goed te gaan waarnemen. Probeer alles wat je ervaart te registreren in je bewustzijn. Als dat lastig is voor je, kun je ervoor kiezen om met je handen of vingers delen van jouw lichaam aan te raken, zacht, of met kracht. Ook kun je strelende bewegingen maken om een deel van jouw lichaam beter gewaar te worden en er beweging in te brengen, zonder dat het zelf hoeft te bewegen, ook dit weer: zacht of juist met kracht.

 

We denken dat we onszelf zijn maar dat is maar heel beperkt waar. Het “ik” bewustzijn is een heel hoog kosmisch trillend bewustzijn. Daarin herkennen we onszelf waarschijnlijk niet. Dat hoeft ook niet want op dit moment is ons Aardeleven nog niet zover. We zijn hier om in dualiteit onze les te leren. Als dat niet helpend was voor ons, waren we hier niet. Omhels in die zin jouw leven. Het leven leidt jou op het pad dat het meest effectief is voor jou. Beschouw jouw leven niet als gemaakt door jouw eigen toedoen, maar als gemaakt als levenspad voor jou. “Wat is mijn ziel aan het leren?” is op zich een goede vraag. Het punt is alleen dat je dat waarschijnlijk niet goed kunt ontdekken. Dat hoeft ook niet, want je bent zelf jouw eigen les. Jij bent de les voor de ziel. Die is niet ergens anders. Dus als je jezelf leert in gelijkmoedigheid, in vrede, in stilte, met liefde of welk woord jou ook maar raakt, in jouw leven te staan en alle moeilijkheden en problemen die zich voordoen onder ogen te zien, ben je altijd met jouw levenspad bezig. Het is zo moeilijk als jij het ervaart. Dat komt niet omdat jij jouw les niet goed bent aan het leren, maar omdat het echt zo moeilijk is. Vertrouw erop dat jij bezig bent jouw les te leren. Als je jezelf daarbij open stelt voor innerlijke waarneming, word je makkelijker bereikbaar voor impulsen vanuit jouw ziel en gidsen. Verwacht geen wonderen. Als je nu een probleem hebt met iets van jezelf heb je dat waarschijnlijk over 10 of 20 jaar ook nog. Levenslessen zijn programma’s die meestal over levens heen gaan. Je leert een levensles niet in een jaar. Dan was dat geen levensles. Of je ziet niet hoe je er nu nog in zit. Dat kan ook.

 

Innerlijk waarnemen maakt jou langzaam gevoeliger voor impulsen vanuit jouw systeem. Het is goed om op te gaan merken wanneer je een impuls niet volgt. Ga bij jezelf het niet volgen van impulsen na. Dat is een goede meditatie oefening: wanneer heb ik vandaag mijn impulsen gevolgd en welke impulsen heb ik niet gevolgd? Impulsen worden vaak zo subtiel aangereikt dat je ze zo goed als niet ‘ziet’ of ‘voelt’, welk woord voor jou past. We gaan dan over op onze ‘mind’, ons gewone dagbewustzijns-programma,  en volgen het programma zoals dat in ons dagbewustzijn is gegroeid om wat voor redenen dan ook.

 

Jouw ziel gaat niet spreken, jouw gidsen ook niet (waarschijnlijk niet, kan wel trouwens). Verwacht dat niet. Daarmee bedoel ik dat je zelf leert je fijner af te stemmen. Als ons alles aangereikt blijft worden op het niveau waarop het nu voor ons als het meest duidelijk verschijnt, kunnen we niet oefenen om subtieler en fijngevoeliger te worden. Daarom passen de hogere systemen zich niet makkelijk aan, omdat het de bedoeling is dat wij worden zoals de fijnere energieën zijn, niet andersom.  

 

Omdat er zoveel nieuwe hoge trillingen komen in de Aarde en in onszelf, krijg je waarschijnlijk niet goed ‘pakkes’. Dat hoort bij onze tijd. We worden losgeweekt uit heel veel. Meebewegen en vertrouwen, innerlijk waarnemen en heel veel goed vinden, is belangrijk om jouw weg te kunnen gaan.

 

Het doel van jouw leven is niet te weten wat er allemaal om je heen gebeurt en daarover van alles te vinden, maar om jouw eigen levensles te leren en de weg te gaan die voor jou bestemd is. Die ga je sowieso. Daar kun je niet uit vallen. Je kunt het jezelf iets makkelijker maken of iets moeilijker. Soms maak je het jezelf iets makkelijker door sommige dingen te doen die niet precies bij jouw gewone neigingen horen, zoals mediteren en rust in je systeem brengen door te gaan aarden. Dus het is wel een proces van jezelf langzaam in een andere richting brengen. Dat kan alleen als het hele systeem mee gaat. Als je te snel wilt gaan of innerlijke weerstanden wilt wegduwen, komen ze eens zo hard terug en gaan je waarschijnlijk overheersen.

 

Ook de helpende overtuigingen kun je alleen maar langzaam in je systeem brengen. Innerlijke groei gaat hetzelfde als dat van een plantje: dat heeft de tijd nodig. Dat kan niet snel of sneller. Er zijn tegenwoordig wel veel helpende opties: spirituele literatuur en begeleiding, therapieën, workshops, natuur en natuurbelevingen op allerhande vlakken, noem maar op. Maak daarvan gebruik want dat maakt het makkelijker en lichter voor je systeem.

 

Maar de innerlijke waarneming blijft het belangrijkste. Je bent all–een en een-saam. Je bent nooit alleen, alles is met alles verbonden. Ook is jouw eigen levenspad niet gewoon jouw eigen levenspad maar een deel van het levenspad van de mensheid. Net zoals het pad van anderen ook een deel is van het pad van de mensheid. Voor sommigen is het pad zo zwaar of zijn ze zo gegroeid of nog zo jong, dat ze als een belasting voor de rest ervaren worden. Anderen kunnen hun eigen levenspad zo transformeren dat ze hun eigen pad licht kunnen gaan en/of  ruimte hebben om ook het pad van anderen lichter te maken. Allen samen dragen het geheel. Allen dragen alles gezamenlijk. Dat is een belangrijke les die mijn gidsen mij hebben geleerd. Daarbij ook helpend vind ik zelf deze twee lessen van een andere gids: “Never point a finger” (Verwijt nooit iemand iets) en ook: “Everthing that happens in your world is unimportant” (Alles wat in jullie wereld gebeurt is onbelangrijk).

 

Ik zal langzaamaan in deze website iets meer ontsluiten van de spirituele visies en lessen die ik van mijn gidsen heb geleerd.

 

Onze les is gelijkmoedig, vredig en liefdevol in alles te staan. En we hebben onze drives en motivaties om dingen te doen of te laten, ook die vormen onze les. We trekken een bepaald leven aan. Dat is waarschijnlijk niet het leven van onze dromen. Dat heeft een reden. Dat is onze les. De uitkomst kan van alles zijn. Hierin ligt de uitdaging en hierin ligt veel groei. Ga het maar aan. En we hebben emoties en gedachten waarvan we weten dat ze niet erg positief zijn, ook die zijn onze les. Hiermee omgaan en ze leren om te buigen naar compassie, humor, begrip, ook dat is een belangrijk spiritueel werk. Humor is trouwens een belangrijk spiritueel kenmerk, vriendelijke humor, die glimlachen tovert op de gezichten van mensen. Iedere dag opnieuw kunnen beginnen, iedere dag nieuw in kunnen gaan, de meest naasten iedere dag nieuw kunnen zien: ook dat is een hele weg om te leren en die spiritueel veel oplevert.

 

Innerlijk waarnemen, jezelf waarnemen, en met jezelf in gesprek gaan. Dat laatste heette in de Middeleeuwen het soliloquium, de alleenspraak. Een klein dagboek bijhouden over je eigen innerlijk, dat kan helpen.